Martine Paulusse en haar missie om werkplezier te verbeteren

Er zijn talloze redenen om aan de slag te gaan binnen de leerwereld. Sommigen willen kennis overdragen die ze door de jaren heen hebben opgedaan, terwijl anderen voldoening halen uit het ondersteunen bij iemands ontwikkeling. Beide voorbeelden zijn drijfveren voor Martine Paulusse, maar er ontbreekt nog één motivatie in dit rijtje: werkplezier.

De oprichtster van Paulusse Bedrijfsopleidingen is een expert op het gebied van werkplekopleidingen binnen de levensmiddelenindustrie. Haar passie is mensen binnen de branche beter maken in hun werk, zodat ze meer plezier beleven in hun rol.

Het ontstaan van Paulusse Bedrijfsopleidingen

Martine ging na haar studie Levensmiddelentechnologie aan de slag binnen het onderwijs en het bedrijfsleven. Na een tijdje besloot ze om zich volledig te richten op haar functie als docent en leerlingbegeleider. Toch kon ze het bedrijfsleven niet helemaal achter zich laten.

Na twaalf jaar in het onderwijs gewerkt te hebben, volgde het grote besluit: ze zegde haar baan op en besloot voor zichzelf te beginnen. Dat was het begin van Paulusse Bedrijfsopleidingen. Samen met Tanja Sleddens, haar zakenpartner sinds 2019, richt Martine zich op het ontwikkelen van werkplekopleidingen die aansluiten op de behoeften van hun klanten.

“Wij maken werkplekopleidingen voor de levensmiddelenindustrie. Ons doel is om de mensen die direct aan dat proces werken goed te maken in hun werk, zodat ze er meer plezier in krijgen en houden.”

Maar hoe krijgen ze dat voor elkaar?

Het sleutelwoord dat hun werkwijze het best omschrijft, is maatwerk. Een voorbeeld hiervan is zichtbaar in hun gepersonaliseerde en betrokken aanpak. “Wij gaan altijd naar een werkplek toe om te kijken wat de medewerkers daar doen. Geen enkel bedrijf is hetzelfde, wat betekent dat het echt maatwerk is. Onze klantenkring bestaat bijvoorbeeld uit grote en kleinere bedrijven. We hebben klanten waarvoor we meer dan 200 modules maken; voor anderen maar 10. Dat is allebei leuk!”

Een ander voorbeeld dat hun adaptieve methode goed weergeeft, is de manier waarop er wordt omgegaan met de theorie van de trainingen. “We nodigen mensen uit om meer achtergrondkennis tot zich te nemen, maar alleen als ze die nodig hebben. Alleen als een werknemer iets nodig heeft op de werkplek, dan leert diegene dat. Als iemand geen scheikunde of natuurkunde gebruikt, dan gaan we diegene daar niet mee lastig vallen. Werknemers doen precies die kennis op die ze nodig hebben om hun taak goed uit te kunnen voeren.”

Online versus offline leren

Verder is er flexibiliteit in hoe de theorie wordt gepresenteerd. Paulusse Bedrijfsopleidingen geeft klanten de mogelijkheid om te kiezen tussen online en op papier. Zo sluit de manier van leren beter aan op hun werknemers. “Vijftien jaar geleden zijn we op papier begonnen. Een jaar of vijf terug werden we benaderd door een klant die digitaal wilde leren via onze methodiek van werkplekopleiden. Dat was onze eerste kennismaking met het aNewSpring-platform. Voor die klant hebben we de leeromgeving ingericht en inmiddels hebben we dat voor meer klanten gedaan.”

Martine vindt dat online leren zo z’n voordelen heeft. “Vroeger stonden we een dag voor de training alle boekjes uit te printen. Nu staat de informatie al klaar in de leeromgeving. Deelnemers kunnen hun voorbereiding in tien minuten rond hebben. Het kost hen weinig inspanningstijd, maar ze komen wel goed voorbereid naar de training. Dat werkt voor ons heel prettig.”

Ook voor klanten heeft een digitale training pluspunten. “Sommige klanten willen graag papierloos de fabriek in. Want papier kan in je grondstoffen, proces of product komen. Daarnaast vinden onze klanten duurzaamheid heel belangrijk en daar helpt een digitale leeromgeving natuurlijk enorm in. Een ander voordeel is dat ze bij audits kunnen aantonen dat ze hun mensen goed hebt opgeleid en dat ze hun toetsen hebben gehaald. Bovendien is het handig dat mentoren de theorietoetsen niet zelf hoeven na te kijken. Dit gebeurt automatisch in de leeromgeving, waarna de deelnemer gelijk feedback krijgt.”

Maar er is nog altijd een doelgroep die liever offline aan de slag gaat, voornamelijk oudere werknemers. Gelukkig is dat geen probleem, volgens Martine. “Onze methodiek zit zo in elkaar dat het én op papier én in een leeromgeving heel gemakkelijk werkt.”

Wat draagt aNewSpring bij aan het stukje online leren?

Martine: “Als we een bladzijde veranderen in de contentbibliotheek, is dat meteen aangepast in alle modules waarin die toevallig zit. We hoeven dat dus niet elke keer na te lopen. In de papieren versie moeten we dan hele bladzijden vervangen.

Wij vinden de app daarnaast heel fijn en onze deelnemers ook. ‘s Avonds op de bank een filmpje kijken gaat gewoon heel gemakkelijk op een telefoon of tablet. Een opdracht inleveren, zoals een foto van iets wat een deelnemer heeft gedaan, kan ook heel handig via de app.

Maar bovenal zijn we fan van de helpdesk. Die is altijd goed bereikbaar en als we een berichtje sturen, krijgen we meestal binnen een uur al antwoord. Als klanten van ons een probleem hebben met het platform, bellen ze Tanja of mij. Ze weten dat ze dan snel worden geholpen, maar daar hebben we aNewSpring heel hard voor nodig. Als klanten digitaal willen leren, raden wij het platform altijd aan. Inmiddels weten we zoveel van het systeem dat we zelf een soort helpdesk zijn geworden.”

Hoe begint het?

Natuurlijk zijn er veel meer stappen tussen het bezoeken van een werkplek en werknemers die beter worden in hun functie. Wat gebeurt er als een bedrijf begint bij stap één? Martine legt het proces uit:

“Als een bedrijf wil starten met werkplekopleiden, dan ontwikkelen we in samenwerking met het bedrijf de opleidingsmaterialen van de werkplekopleiding. Daarnaast is het belangrijk dat ook de organisatie klaar is om te gaan leren. Daarom beginnen wij eerst met het opleiden van een strategisch opleidingscoördinator. Meestal is dat iemand van HR of L&D. We leren diegene wat er nodig is om werkplekopleiden te introduceren binnen het bedrijf en welk soort beleid daar omheen moet worden gemaakt. Tegelijkertijd zetten we een traject in met een WPO-coördinator, de persoon die het beleid gaat uitvoeren. Daarnaast trainen we de mentoren die de collega’s op de werkvloer gaan begeleiden.”

Daarna kan het werkplekleren beginnen! “Meestal beginnen we met het opleiden van de operators binnen het bedrijf. Een feestelijke aftrap met duidelijk spelregels is belangrijk om deelnemers gemotiveerd te laten starten. Daarnaast stimuleren we de bedrijven om successen te vieren. Dit helpt om de motivatie vast te houden.”

Het gaat om zoveel meer dan alleen het opzetten van opleidingen

De methodiek van Paulusse Bedrijfsopleidingen gaat verder dan het plannen van bijeenkomsten en het creëren van modules. “We voorzien een bedrijf niet alleen van opleidingen, maar zetten samen met het bedrijf ook de opleidingsorganisatie neer. Hierbinnen ligt het opleidingsbeleid vast en weten alle betrokkenen wat er van hen verwacht wordt. Als wij weggaan bij een bedrijf, dan kunnen ze alles zelf en hebben ze ons niet meer nodig.”

Martine geeft aan dat dit belangrijk is voor haar. “Wij willen graag dat medewerkers zelf de regie pakken over hun opleidingsproces en eigenaar worden van hun werkplek. Van de bedrijven verwachten we daarom dat zij eigenaarschap nemen over hun eigen opleidingen.”

En haar einddoel? Dat is gericht op het zorgen voor meer werkplezier. “Daar draait het voor mij om. Ik heb zelf heel veel plezier in mijn werk en ik hoop altijd dat dat voor anderen ook geldt. Als je je werk goed kunt doen, wordt het zoveel leuker. Ik vind het heel leuk om mensen goed te maken in wat ze doen en ze leersuccessen te laten ervaren.”

Dat laatste is iets wat van grote waarde is sinds ze werkte in het vmbo, toen ze zich realiseerde dat haar leerlingen nauwelijks plezier beleefden aan leren. “Er werd tegen ze gezegd: ‘jij kunt niet leren’. Als kinderen dat maar vaak genoeg horen, raken ze daarvan overtuigd. Maar ik geloof daar niet in. Ieder mens kán leren en ieder mens wíl leren, maar niet iedereen leert op dezelfde manier. Dat hoeft ook niet. Het is mijn passie om ze op hun eigen manier te laten leren, waardoor ze het weer leuk gaan vinden.”